இருள் அப்பிப்பிசுபிசுக்கும்
என் இருப்பெங்கும்
அலறி ஓடும் ஓர் அம்மணம்
உன் கால் பற்றி இரைஞ்சும்
என் உயிரின் ஒற்றைச் சுடரை
அகப்படுத்திக்கொண்டு
மன்னிப்பை முகத்தில் வீசுகிறாய்
கண்ணனின் கருணையாய் ரட்சிக்கவரும்
கவிதைக்குள் ஒளிய முயன்று
பாடுபொருள் எங்கெங்கும்
உன் முகம் கண்ட அயர்ச்சியில்,
சற்று தலை சாய்க்கிறேன்
வானம் அறியா குயில் குஞ்சு ஒன்றின்
ஈரம் உலரா சிறகின் அடியில்
*****
நன்றி:உயிரோசை.
No comments:
Post a Comment