தடயங்கள் சுமந்து வெளியேறும் கண்கள்

அன்பின் வழித்தடத்தை

தேடி தோற்று உறையும்

வாழ்ந்து கெட்ட வீட்டில்

சலனமற்று வழியும் கண்ணீர்

கண்மூடிக்கிடப்பதங்கே

தோற்ற வாழ்வென்று

ஈக்கள் ஆர்ப்பரித்து அறிவிக்கும்

கிசுகிசுத்து கசியும் நமட்டுச் சிரிப்பொலியில் 

மரணித்த மனிதம் அழுகிப்பரப்பும்

சகிக்க முடியா துர்நாற்றம் ஒன்றை

மழை ஓய்ந்த காலைப் பொழுதொன்று

மரணத்தின் சாயல் அற்று 

மௌனமாய்ச் சொட்டிக்கொண்டிருந்தது

****

நன்றி: வல்லினம்