மரணித்த மழலை கைவிட்ட முலைகளாய்
விம்மி வலித்து கசிகிறது எனதன்பு-நீயோ
அதனை கழிவறையில் பீய்ச்சியடிக்க பணிக்கிறாய்
வறண்ட உன் பாலையில் ஒற்றை மலர் தேடி
ஓயாமல் அலைகின்றேன்-நீயோ
மனப் பிறழ்வுக்கான மருந்தொன்றை சிபாரிசு செய்கிறாய்
இயந்திரத்திற்கு சிக்கிய செங்கரும்பாய்
வெம்மையில் நசுங்கி வழிகிறது இரவு
புயல் தின்ற முதிர்ந்த நெற்கதிரென
உன் வயலெங்கும் உதிரும் எனது இருப்பு
**********
நன்றி:கீற்று இணைய இதழ்.
No comments:
Post a Comment