விடுபடுதலின் நீள் பாதை

ஈக்கள் மொய்க்கும் உன் இறந்த புன்னகையை 

என் வாசல் மாக்கோலத்தில் கிடத்திச்செல்கிறாய் 

ஓர் வானவில் காலத்தில் நீ பரிசளித்த 

இளம் சிவப்பு முத்துமாலையை 

விறைத்து வீங்கிய உன் புன்னகைக்கு 

அணிவித்து அழகுபார்க்கிறேன் 

இடுகாட்டு வழி எங்கும் இறைத்துச்செல்ல 

நிறம் கப்பிய மலர்களை 

நம் தேநீர் மேசைக்கு அடியிலிருந்து 

சேகரித்து  வந்திருக்கிறேன் 

புதைத்தலைக் காட்டிலும் எரித்தல் நலம் 

துடைத்தும் தீராத புகைமூட்டம் 

கவ்விச் சூழும் இப்பாதை மறுத்து  

எதிர் திசை நகரும் 

ஒற்றை நிலவு.

****

நன்றி : கீற்று இணைய இதழ் .