சிறகு முறிந்த பறவையென
உன் குரலை
இறுதியிலும் இறுதியாக
விட்டுச்செல்கிறாய்

வானம் கண்டிராத
நதித்தடம் அற்ற
ஒலிகள் மரித்துப்போன
நிறங்கள் தொலைத்த
இப்பெரும் பரப்பை
வனமென வரைந்துகொண்டிருக்கிறது

இன்னும் பறவையென அறியப்படும் அப்பறவை

நினைவுகள்

சுவரோவியம் போன்றதல்ல
பச்சைக் குத்தப்பட்டவைகள்

அழித்தொழித்துவிட்ட
ஒரு வாசனை
ஒரு சொல்
ஒரு காட்சி
ஒரு ஸ்பரிசம்
ஒரு நிமிடம்
ஒத்த கணம் ஒன்றில் மேலெழுந்து வரும்
அத்தனை துல்லியமாக
அத்தனை தீர்க்கமாக
அத்தனை இரக்கமற்றதாக
நூற்றாண்டு உறைந்த
உடலின் குளுமையுடன்

மயிருக்குப் பிறந்து
மயிருக்கு வாழ்க்கைப்பட்டு
மயிரு வாழ்க்கை வாழ்ந்து
மயிரு போலவே உதிர்ந்து மடிந்தவள் தான்
வெள்ளந்தி மனுசி என்று
அறியப்பட்டவள்