தூமைக் கால
வலி அடரும் இரவில்

கரம்பற்றி
விரல் வருடி

நினைவுகளைக் கிளறி
பட்டாம்பூச்சியென
பறக்கவிடுபவன்

பால்யத்தின் வீதிகளில்
பட்டத்தின் பின்னால்
ஓட விடுபவன்

சைக்கிளோடு
விழுந்துகிடப்பவளின்
முழங்கால் உதிரத்தைக்
காட்டி நகைப்பவன்

மேல்சட்டை இல்லா
கிணற்று நீச்சலில்
நீரள்ளி வீசுபவன்

படுக்கையை நனைத்த
சிறுநீரை பதறி
மறைப்பவன்

ஒற்றை மாம்பிஞ்சை
பிடுங்கிக்கொண்டு ஓடுபவன்

களைத்து ஓய்ந்தவளை
அம்மாவின் முலைக்கு
சப்பத்தருபவன்

அடைப்புக்குறிக்குள்
அடங்காதவன்

அவள் பெருவெளி எங்கும்
நிறைந்து நிற்பவன்

****

மஞ்சள் புன்னகை

ஒரு சிறு மஞ்சள் புன்னகை

நோய்க்கு மருந்தாகிறது

கண்ணீரைத்துளிர்க்கச் செய்கிறது
அல்லது
மெல்லிய கைக்குட்டையாகிறது

இடுகாட்டு மௌனத்தை
உடைத்தெரியும்
பறவையின் குரலாகிறது

நடுநிசி ஊளைக்கு
நெற்றியில் வருடும்
திருநீராகிறது

விட்டத்தில் திணறும் கயிற்றை
பதறி அறுக்கும்
சிறு அரிவாள் ஆகிறது

ஒரு சிறு மஞ்சள் புன்னகை
ஒத்திப்போடுகிறது
ஒரு தற்கொலையை
அல்லது
ஒரு கொலையை

****