என் முகமூடியைக் கழற்றி எறிகிறாய்
நான் நிர்வாணம் தரித்துக்கொள்கிறேன்
என் கூந்தல் கட்டவிழ்க்கிறாய்
இனி மின்மினிகள் நுழைந்தாடட்டுமென
அத்தோடு தென்றலையும் கொணர்கிறாய்
பெரும் அமைதியிழக்கிறேன்
மேலும் தனித்த வனம் தருகிறாய்
பசியைப் பறித்துக்கொள்கிறாய்
நான்
ஆப்பிள் மரக்கிளையில் ஊஞ்சல் கட்டுகிறேன்
இரவே,
புரவி ஏறி வருகிறான் நிலாக்காதலன்
இனி
என் பாடு அவன் பாடல்!
*****
செ.சுஜாதா,
நன்றி: உயிரோசை.காம் .
No comments:
Post a Comment